KİMYA TARİHİ
Kimya, maddenin yapısını,
özelliklerini, bileşimini, etkileşimlerini ve tepkimelerini araştıran bilim
dalıdır. Kimya bilimi daha kapsamlı bir ifadeyle, maddelerin özellikleriyle,
maddelerin sınıflandırılmasıyla, atomlarla, atom teorisiyle, kimyasal bileşiklerle,
kimyasal tepkimelerle, maddenin hâlleriyle, Moleküller arası ve moleküller
kuvvetlerle, kimyasal bağlarla,tepkime kinetiğiyle ve kimyasal dengenin
prensipleriyle ve benzeri konullarla ilgilenir. Kimya'nın ana alt bilim
dalları, analitik,anorganik, organik kimya fizikokimya ve biyokimya dır.
Lavoisier ve eşi
Geleneksel Kimya
Bu dönem 17. yüzyıl sonuyla 19.
yüzyıl başlarına denk gelmektedir. Johann Joachim Becher 17. yüzyıl ortalarında
yanma ile ilgili Phlogiston
teorisini geliştirmiştir. Bu teoriye göre her
yanıcı madde phlogiston diye adlandırılan kokusuz, renksiz, tatsız ve
ağırlıksız bir içerik içermekteydi
ve bu içerik yanma gerçekleştiğinde yanıcı
madde tarafından ortama salınmaktaydı.Bu teori daha sonra Georg Ernst Stahl
tarafından daha popüler bir hale getirilmiş 18. yüzyılın büyük bir kısmında
genel kabül
görmüştür.1785 1787 yılları arasında Fransız fizikçi Charles
Augustine de Coulomb günümüzde Coulomb yasası olarak adlandırılan benzer yüklü
maddelerin birbirini ittiği karşıt yüklülerin birbirini çektiği ve bu çekim ya
da itim kuvvetinin hesaplanması için
gerekli denklemi de içeren kanununu bulmuştur.
Phlogiston teorisi 18. yüzyılın
sonlarına gelindiğinde Lavoisier tarafından çürütülmüştür. Daha önceden
Phlogiston teorisine göre de-phogiston maddesi olarak adlandıralan maddenin
oksijen olduğunu keşfetmiştir. 1803 yılındaJohn Dalton atom teorisini kraliyet
enstitünde ilk kez sunmuştur. Bu teoriye göre farklı elementlerin atomları,
farklı ağırlıklara sahiptirler. Bu teorinin bazı ilkeleri;
•Bütün maddeler atomlardan meydana
gelmektedir.
•Atomlar daha küçük parçalara
ayrılamazlar.
•Aynı elementin bütün atomları
birbirinin aynısıdır.
•Farklı elementler farklı atomlara
sahiptir.
•Atomların yeniden düzenlenmesi
sonucu kimyasal tepkimeler meydana gelir.
•Bileşikler elementlerden meydana
gelirler.
•şeklinde ifade edilebilinir. Bu
teoriyle modern kimyanın temelleri atılmış olur.
Modern Kimya
Bu dönem 19. yüzyıl ve sonrasını
kapsar. Heinrich Geißler (1814-1879) 1854 yılında suyun en yüksek yoğunluğa 3.8
C° ulaştığını kendi icat ettiği bir mekanizmayla göstermiştir (daha sonra bu
sıcaklığın 3.98 C° olduğu bulunmuştur). Daha sonra Geisslerin icat ettiği vakum
tüpüyle William Crookes atom teorisinde ilerlemeler kaydetmiş ve Cathode ray'i
keşfetmiştir.
Mendeleyev
Eugene Goldstein(1850-1930)'ın
çalışmaları protonun varlığını ispatlamıştır.J. J. Thomson (1856 – 1940) kendi
atom modelini geliştirmiş ve 1906 yılında Nobel fizik ödülünü kazanmıştır.
Mendeleyev periyodik tabloyu 1869 yılında Kimyanın Prensipleri adlı eserinde
yayımlamıştır. Bu periodik tabloda bilinen 63 elementi atom ağırlıklarına ve
benzer özelliklerine göre sıralamıştır.
Marie Curie (1867 – 1934)
radyoaktiviteyi ve sonrasında Polonyum ve Radyum'u keşetmiştir. 1911 yılında
Nobel kimya ödülünü kazanmıştır.Ernest Rutherford 3 çeşit radyoaktifliği alfa
parçacığı (+), beta parçacığı (-) ve gama ışınını keşfetmiştir. Bu gelişmelerin
sonrasında ve öncesinde daha birçok bilim insanının katkısıyla kimya bilimi
günümüze ulaşmıştır. 2011 yılı Birleşmiş Milletler tarafından uluslararası
kimya yılı ilan edilmiştir.
Müslümanlar Ve Kimya
“Kimya” adı, Müslüman bilim adamları tarafından incelenmiş ve geliştirilmiş olan, Arapça “el-Kimya” kelimesinden türetilmiştir. Kimya Ortaçağ Müslüman ilim adamları için herhangi bir esrarlı meşguliyet değil bugünkü anlamıyla kullanılan kimya anlamına gelmekteydi ve 17. yy’a kadar onlar bu ilim dalının otoriteleri olarak kabul edilmişlerdir. Müslümanların kimya alanındaki öncülüğü 200 yıldan fazla sürmüştür ve bu sahada çalışmalar yapmış bir çok Müslüman ilim adamı vardır. Ancak biz burada bu sahadaki başarıları ile öne çıkmış olan üç büyük şahsiyetin çalışmalarına değineceğiz.
Cabir İbn Hayyan (720-813)
Cabir İbn Hayyan, kimyanın babası olarak bilinir. Ebu Musa Cabir İbn Hayyan’ın kesin doğum tarihi tartışma konusu olmuştur. Ortaçağ Latin literatüründe ”Geber” adıyla anılan Cabir hekimlik yapmışsa da elimize ulaşacak şekilde herhangi bir tıbbi yazısı kaydedilmemiştir. Bazı zehirlerin elde edilmesi ona atfedilmektedir. Cabir, Arap simyasının babası olarak da ünlenmiştir.
Hayatının çoğu Kufe’de geçen Cabir'in başlıca katkısı kimya alanındadır. Simya karakterini modern kimyaya hızla değiştiren deneysel araştırmayı tanıtmıştır. Onun ünlü laboratuarının kalıntılarında, ününü 22’si kimya ve simya ile ilgili olan 100 muazzam eserle devam ettiren kitapları yüzyıllar sonraya kalmıştır.
Kimyaya olan başlıca önemli katkısı kristalleştirme, damıtma, kireçlenme, süblimasyon, buharlaştırma, filtreleme, alaşım(civayla karıştırma) ve oksitleme gibi bilimsel tekniklerin mükemmelleştirilmesi ve aynı amaçla birkaç enstrümanın geliştirilmesini içermektedir. Şapın damıtılması ile sülfirik asidi üretmiştir.
Özelliklerine göre, maddelerin üç farklı türünü tanımlamıştır. Birincisi; ruhlar, arsenik ve amonyum klorür gibi ısınınca buharlaşan maddeler, ikincisi; metaller, örneğin altın, gümüş, kurşun, bakır, demir üçüncüsü; tozlara dönüştürülebilen bileşimler kategorisi. Böylece daha sonradan yapılacak metaller, metal olmayanlar ve uçucu maddeler gibi bir sınıflandırmanın yolunu açmıştır. Cabir “Kimyasal maddelerin kendi özelliklerini kaybetmeden nasıl birleştikleri ve gözle görülmeyecek kadar küçük yeni bileşik elementler oluşturdukları” konusunda da yazmıştır. Tüm bunlar günümüzde olağan ve sıradan şeyler gibi görülse bile yaklaşık 1250 yıl önce yapılmış bu çalışmalar Cabir’in zamanının çok ilerisinde bir bilim adamı olduğunu göstermektedir.
Cabir’in en önemli araştırmaları şüphesiz asitler alanında yaptığı araştırmalardır. Cabir döneminde bilinen tek asit asetik asit yani sirke asiti idi. Cabir laboratuarındaki kimyasal deneyleri sonuncunda sülfirik asidi, nitrik asit ve nitrik asit ve hidrokloriğin karıştırılmasıyla elde edilen nitromuriatik asidi keşfederek bir anda asit çeşitleri yalpazesini genişletmiştir. Onun bulduğu bu asitler günümüz kimya endüstrisinde hayatî önem taşımaktadır.
Cabir çok sayıda uygulamalı kimya yöntemini de geliştirdi. Böylece uygulamalı bilimler alanında bir öncü oldu. Bu alandaki başarıları; çeşitli metallerin hazırlanması, çeliğin gelişimi, kumaşın boyanması ve derinin tabaklanması, su-geçirmez kumaşın verniklenmesi, cam yapımında magnezyum dioksidin kullanımını, paslanmanın önlenmesini, altınla süsleme, boyaların ve yağların tanımlanması, saç boyasının yapımı, seramik ve kiremitlerin sırlanmasında kullanılan tuzların keşfi, sirkenin damıtılarak astik aside dönüştürülmesi gibi buluşları içermektedir. Cabir ateşe dayanıklı bir tür kağıdı ve karanlıkta okunabilen bir tür mürekkebi de keşfetmiştir. Bu pratik çabaların yapılması sürecinde, altını çözerek altın suyunu bulmuştur. Damıtma işlemini sistematik ve kolay bir hale getiren “imbik” onun buluşudur. Çeliğin hazırlanması ve metallerin arıtılması üzerindeki çalışmaları bir çok temel tekniğin gelişmesine yol açmıştır.
Eserlerinde deneyselliğe ve doğruluğa büyük bir önem veren Cabir, “Kimyasal özelliklerin büyük kitabı”, “Ağırlıklar ve ölçüler”, “Kimyasal bileşimler” ve “Boyalar” adlı kitaplarında kimyada su banyosunun ve kimyasal fırının kullanımını anlatmış, sülfür ve civa oksit gibi önemli kimyasal maddelerden bahsetmiştir.
Cabir’in eserleri ölümünden 200 yıl sonra Kufe’deki evinin yıkılması sırasında ortaya çıkan labaratuarında bulunmuştur. Yıkıntılar arasında eczacı havanı ve altın da bulunmuştur. Onun çeşitli büyük buluşları, bir çok asidi ilk defa hazırlanması ve sistematik deneyselliğin önemini vurgulaması ve onun adilce kimyanın babası olarak kabul edilebilmesi, bu gibi eserlerin esası üzerinedir.
Razi (865-925)
Ebu Bekr Muhammed İbn Zakariya al-Razi, tıp, kimya, simya, eczacılık gibi bir çok alanda, buluşlarının çoğu hala geçerliliğini koruyan İranlı bir ilim insanıdır. Razi büyük bir hekim ve kimyacı olup ilk kez çiçek ve kızamık hastalıklarının tedavisini sağlayıp kimyayı tıbba uygulamıştır.
Bilimsel kimyanın kurucusu sayılır. Deneylerde kullandığı tüpleri, imbikleri ve Mîzân-üt-Tabiî adını verdiği hususi teraziyi kendi tasarlar, farklı organik maddeleri damıtmak suretiyle çeşitli yağlar, tuzlar ve boyalar yakalar, demir gibi zor eriyen metaller üzerinde çalışmalar yapar. Bu arada vücut sıvılarını inceler mesela sırf üre üzerine bir kitap yazar.
Razi, kimya sahasında Cabir’in açmış olduğu yolda ilerler, maddenin oluşumunu dört unsurdan (hava, su, toprak ve ateş) değil, atomların birleşmesiyle olduğunu açıklar. Gazlar için ayrı bir başlık açar. Kimya’yı geliştirip sistematize eder ve işin içine mutlaka deney katar. Bu yüzden Razi’yi “tecrübî kimyanın babası” sayarlar.
Razi sodyum karbonat ile potasyum karbonat arasındaki farkı ortaya koymuş, klorür asiti ile nitrat asitinin elde edilmesi için reçeteler vermiş, “damıtılmış şap suyu” adını verdiği sülfat asitini bulmuş, karıncaları damıtarak formik asiti (karınca asiti) ilk kez elde etmiştir. Bunların yanısıra kostik sodayı (NaOH) ve gliserini de bulmuştur.
Razi, yapay yollardan elde ettiği ilaçları insanlara vermeden önce, hayvanlar üzerinde dikkatle denerdi. Böylece civa bileşiklerinden bazılarının ilaç olarak kullanılması mümkün oldu. Afyon ve esrardan, hayvanlar üzerindeki denemelerinde anestezi için yararlanırdı. Onun bulmuş olduğu ilaçlardan birinin Fransa’daki adı “Blanc-Rhasis”dir (Razi Beyazı).
230 tane kitabı bulunan Muhammed Ibn Zekeriya al-Razi’nin “Sırların sır kitabı” kimya üzerinedir. O bu kitabta kimyasal maddelerden ve bu maddelerin kullanıldıkları yerlerden bahseder. Razi bu kitabında doğal maddelerin sınıflandırılması konusunda Cabir de dahil olmak üzere kendinden önceki kimyacılardan daha büyük bir uzman olduğunu ispatlar. Doğal maddeleri topraksal, bitkisel ve hayvansal maddeler olarak sınıflandırır. “Sırların sır kitabı”nda yaptığı deneyleri, aşamalarıyla ve kullandığı aletlerle birlikte anlatmıştır. Deneylerinde damıtma, maddelerin toz haline getirilmesi ve kristalleştirme gibi işlemleri 1100 yıldan fazla bir süre önce yaptığını bu kitabından da biliyoruz.
O modern anlamdaki laboratuarı ilk kuran kişidir ve modern kimyanın temellerini atmıştır. Maden eritme potası, cucirbit denen kabak şeklinde bir damıtma kabı yada imbik, ocak ve fırınlar gibi çoğu günümüzde de kullanılan 20 den fazla deney aleti geliştirmiştir.
Kindî’nin bir çok kitabı Latince’ye çevrilmiştir, hatta bugün eserlerinin çoğunu Arapça’dan ziyade Latince olarak buluruz. Bileşimli ilaçların pozolojisi üzerindeki çalışması olan bir kitabında ilaçların tesir şiddetlerine ve kalitelerine göre sınıflandırmaya çalışmıştır. El-Kindî, bir ilacın etkisi o ilacı oluşturan basit bileşenlerinin kalitesi ve miktarının tesbiti ile saptanabilir diyerek, artan miktar ve etki arasında bağlantı kurmuştur. Daha sonra temel maddelerin toplam miktarını hesapladı. Kimyada, baz metallerin değerli metallere dönüştürülebileceği fikrine karşı gelmiştir. Hüküm süren simya ile ilgili görüşlerin aksine, kimyasal reaksiyonların elementlerin transformasyonunu meydana getiremeyeceğinde ısrarlı olmuştu. Onun kimya sahasındaki “Parfümler ve damıtma kimyasının kitabı” adlı eseri önem taşır.
Müslümanların pek çok alanda olduğu gibi bu alanda yaptığı buluşlar ve araştırmalar da olduğu yerde kalmadı bilakis tüm dünyaya yayıldı. Razi’nin eserleri Latince’nin yanısıra bir çok yerel dile de çevrilmiştir. Örneğin İtalyan Gerard of Cremona Razi’nin “Tuzlar ve sulfat çalışması ve sınıflandırılması” adlı çok değerli bir eserini tercüme etmiştir.
13.yy’da Albertus Magnus ve Roger Bacon gibi Avrupa’nın önemli bilim adamları Razi’nin bu eserlerinden faydalanmıştır. Özellikle Bacon Arapça eserlerin Latince çevirisinden tanıdığı “Kimya” nın büyük önem taşıdığına inanmıştır.
Müslümanların eserlerinin özellikle Arapça’dan Latinceye tercüme yapılması işlemi 12.yy ortalarında başlamıştır. Cabir’in kitaplarından “Liber Claritatis” 13.yy’ın sonlarına doğru tercüme edilmiştir. 1300 yılı civarında da onun başka bir eseri olan “Mükemmeliyetin toplamı” Latince’ye çevrilmiştir. Bu kitaba Cabir’in diğer dört farklı araştırma kitabı eşlik eder. Bu araştırma yazıları 15. ve 17. yy’da tek ciltlik bir kitap halinde beraber basılmıştır. Bu tek ciltlik eser ise “Özetler”(The Summa) adıyla bilinir. Bu eser Ortaçağ Avrupası’nın temel kimya ders kitabı olmuş ve bu kimya kitaplarının yeri bir keç asır boyunda doldurulamamıştır.
Kimyadan Nobel Ödülü Alanlar
| Yıl | İsim | Ülke | Gerekçe | |
|---|---|---|---|---|
| 1901 | Jacobus Henricus van 't Hoff | "...çözeltilerdeki kimyasal dinamik ve ozmoz basıncı kanunlarını keşfi için..." [10] | ||
| 1902 | Hermann Emil Fischer | "...şeker ve pürin sentezi üzerine çalışmaları için..." [11] | ||
| 1903 | Svante Arrhenius | "...çözünmenin elektrolitik teorisi için..." [12] | ||
| 1904 | William Ramsay | "...havadaki asal gaz nitelikli elementleri keşfi için..." [13] | ||
| 1905 | Adolf von Baeyer | "...organik boyalar ve hidroaromatik bileşikler üzerine çalışmaları için..." [14] | ||
| 1906 | Henri Moissan | "...flor elementini araştırması ve ayrıştırması ile kendi adıyla alınan elektrik fırını için..." [15] | ||
| 1907 | Eduard Buchner | "...biyokimyasal araştırmaları ve hücreden bağımsız fermentasyonu keşfi için..." [16] | ||
| 1908 | Ernest Rutherford | "...elementlerin parçalanması ve radyoaktif maddelerin kimyası üzerine araştırmaları için..." [17] | ||
| 1909 | Wilhelm Ostwald | "...kataliz üzerine çalışması ile kimyasal denge ve kimyasal reaksiyon hızları üzerine araştırmaları için..." [18] | ||
| 1910 | Otto Wallach | "...alisiklik bileşikler alanındaki çalışması için..." [19] | ||
| 1911 | Marie Curie | "...radyum ve polonyumu keşfi için..." [20] | ||
| 1912 | Victor Grignard | "...Grignard reaktifini keşfi için..." [21] | ||
| Paul Sabatier | "...organik bileşikleri hidrojenlendirme yöntemi için..." [21] | |||
| 1913 | Alfred Werner | "...moleküllerdeki atomların bağlanması üzerine çalışması için..." [22] | ||
| 1914 | Theodore William Richards | "...çok sayıdaki elementin atom ağırlığını belirlemesi için..." [23] | ||
| 1915 | Richard Martin Willstätter | "...bitki pigmentleri üzerine araştırması için..." [24] | ||
| 1916 | Ödül verilmedi | |||
| 1917 | Ödül verilmedi | |||
| 1918 | Fritz Haber | "...amonyak sentezi için..." [25] | ||
| 1919 | Ödül verilmedi | |||
| 1920 | Walther Hermann Nernst | "...termokimya üzerine çalışması için..." [26] | ||
| 1921 | Frederick Soddy | "...radyoaktif maddelerin kimyası ile ilgili çalışması ve izotoplar üzerine alıştırmaları için..." [27] | ||
| 1922 | Francis William Aston | "...radyoaktif olmayan çok sayıda elementin içindeki izotopları keşfi ve tam sayı kuralı için..." [28] | ||
| 1923 | Fritz Pregl | "...organik maddelerin mikroanalizi yöntemini buluşu için..." [29] | ||
| 1924 | Ödül verilmedi | |||
| 1925 | Richard Adolf Zsigmondy | "...kolloid çözeltilerin heterojen doğasını göstermesi ve kullandığı yöntemler için..." [30] | ||
| 1926 | Theodor Svedberg | "...kolloid sistemler üzerine çalışması için..." [31] | ||
| 1927 | Heinrich Otto Wieland | "...safra asitleri ve ilişkili maddeleri araştırması için..." [32] | ||
| 1928 | Adolf Otto Reinhold Windaus | "...steroller ve onların vitaminlerle olan bağlantısını üzerine araştırması için..." [33] | ||
| 1929 | Arthur Harden | "...şeker fermentasyonu ve fermentasyon enzimleri üzerine araştırmaları için..." [34] | ||
| Hans von Euler-Chelpin | ||||
| 1930 | Hans Fischer | "...hemin ve klorofil üzerine araştırması için..." [35] | ||
| 1931 | Carl Bosch | "...kimyasal yüksek basınç konusundaki katkıları için..." [36] | ||
| Friedrich Bergius | ||||
| 1932 | Irving Langmuir | "...yüzey kimyası ile alakalı çalışmaları için..." [37] | ||
| 1933 | Ödül verilmedi | |||
| 1934 | Harold Clayton Urey | "...döteryum elementinin keşfi için..." [38] | ||
| 1935 | Frédéric Joliot | "...yeni radyoaktif elementlerin sentezi ve keşfi için..." [39] | ||
| Irene Joliot-Curie | ||||
| 1936 | Peter Debye | "...X ışınları ve elektronların gazlarda kırınımı ile moleküler yapı ve dipol momentleri hakkındaki çalışmaları sebebiyle..." [40] | ||
| 1937 | Walter Haworth | "...karbonhidratlar ve c vitamini ile alakalı çalışmaları sebebiyle..." [41] | ||
| Paul Karrer | "...Karotenoidler, flavinler, vitaminler ve B2 hakkındaki çalışmaları sebebiyle..." [41] | |||
| 1938 | Richard Kuhn | "...karotenoidler ve vitaminler hakkındaki çalışmaları sebebiyle..." [42] | ||
| 1939 | Adolf Butenandt | "...cinsiyet hormonları ile alakalı çalışmaları sebebiyle..." [43] | ||
| Lavoslav Ružička | "...polimetilenler ve yüksek terpenler ile alakalı çalışmaları sebebiyle..." [43] | |||
| 1940 | Ödül verilmedi | |||
| 1941 | Ödül verilmedi | |||
| 1942 | Ödül verilmedi | |||
| 1943 | George de Hevesy | "...izotopları, kimyasal işlemlerin gidişatını gözlemlemek amacıyla radyoaktif iz olarak kullanma konusundaki çalışmaları sebebiyle..." [44] | ||
| 1944 | Otto Hahn | "...ağır çekirdeklerin bölünmesini keşfi için..." [45] | ||
| 1945 | Artturi Ilmari Virtanen | "...tarım ve beslenme kimyası alanında yaptığı araştırma ve keşifler, özellikle de yem korunması yöntemi için..."[46] | ||
| 1946 | James B. Sumner | "...enzimlerin kristallenebilmesini keşfi için..." [47] | ||
| John Howard Northrop | "...enzimleri ve virüs proteinlerini saf halde elde edebildikleri için..." [47] | |||
| Wendell Meredith Stanley | ||||
| 1947 | Robert Robinson | "...bitki ürünleri, özellikle alkoloidler üzerine araştırmaları için..." [48] | ||
| 1948 | Arne Tiselius | "...elektroforez ve adsorpsiyon analizi üzerine araştırmaları için..." [49] | ||
| 1949 | William Giauque | "...kimyasal termodinamik alanındaki katkıları için..." [50] | ||
| 1950 | Otto Diels | "...dien sentezini keşfetmeleri ve geliştirmeleri için..." [51] | ||
| Kurt Alder | ||||
| 1951 | Edwin McMillan | "...uranyum ötesi elementlerin kimyası alanındaki keşifleri için..." [52] | ||
| Glenn T. Seaborg | ||||
| 1952 | Archer John Porter Martin | "...ayrıştırma kromatografisini keşifleri için..." [53] | ||
| Richard Laurence Millington Synge | ||||
| 1953 | Hermann Staudinger | "...makromoleküler kimya alanındaki keşifleri için..." [54] | ||
| 1954 | Linus Pauling | "...kimyasal bağın doğası üzerine araştırması için..." [55] | ||
| 1955 | Vincent du Vigneaud | "...kükürt bileşikleri üzerine çalışmaları, özellikle de bir polipeptit hormonun ilk kez sentezlemesi için..." [56] | ||
| 1956 | Cyril Norman Hinshelwood | "...kimyasal tepkimelerin mekanizması üzerine araştırmaları için..." [57] | ||
| Nikolay Nikolaevich Semenov | ||||
| 1957 | Alexander R. Todd, Baron Todd | "...nükleotitler ve nükleotit ko-enzimleri üzerine çalışması için..." [58] | ||
| 1958 | Frederick Sanger | "...proteinlerin, özellikle de insülinin yapısı üzerine çalışması için..." [59] | ||
| 1959 | Jaroslav Heyrovský | "...polarografik analiz yöntemlerini keşfi ve geliştirmesi için..." [60] | ||
| 1960 | Willard Libby | "...yaş belirlemesinde karbon-14 kullanımı ile ilgili yöntemi için..." [61] | ||
| 1961 | Melvin Calvin | "...bitkilerin karbondioksit özümsemesi üzerine araştırması için..." [62] | ||
| 1962 | Max Perutz | "...küresel proteinlerin yapıları üzerine çalışmaları için..." [63] | ||
| John Kendrew | ||||
| 1963 | Karl Ziegler | "...yüksek polimerleri ilgilendiren keşifleri için..." [64] | ||
| Giulio Natta | ||||
| 1964 | Dorothy Crowfoot Hodgkin | "...öneml biyokimyasal maddelerin yapısını X ışını teknikleri ile belirlemesi için..." [65] | ||
| 1965 | Robert Burns Woodward | "...organik sentez ile ilgili başarıları için..." [66] | ||
| 1966 | Robert S. Mulliken | "...kimyasal bağlar ve molekillerin elektronik yapısını konu alan çalışmaları için..." [67] | ||
| 1967 | Manfred Eigen | "...aşırı hızlı kimyasal tepkimelerle ilgili çalışmaları için..." [68] | ||
| Ronald George Wreyford Norrish | ||||
| George Porter | ||||
| 1968 | Lars Onsager | "...kendi adını taşıyan çift taraflı bağıntıları keşfi için..." [69] | ||
| 1969 | Derek Barton | "...konformasyon kavramının gelişmesine katkıları için..." [70] | ||
| Odd Hassel | ||||
| 1970 | Luis F. Leloir | "...şeker nükleotitleri ve onların karbonhidrat biyosentezindeki işlevlerini keşfi için..." [71] | ||
| 1971 | Gerhard Herzberg | "...moleküllerin, özellikle de serbest radikallerin elektron yapı ve geometrileri üzerine katkıları için..." [72] | ||
| 1972 | Christian B. Anfinsen | "...ribonükleazla ilgili çalışması için..." [73] | ||
| Stanford Moore | "...ribonükleaz molekülünün kimyasal yapısıyla katalitik aktivitesi arasındaki bağlantının anlaşılmasına yönelik katkıları için..." [73] | |||
| William H. Stein | ||||
| 1973 | Ernst Otto Fischer | "...organometal bileşikleri üzerine çalışmaları için..." [74] | ||
| Geoffrey Wilkinson | ||||
| 1974 | Paul Flory | "...makromoleküllerin fiziksel kimyası üzerine temel teorik ve deneysel çalışmaları için..." [75] | ||
| 1975 | John Cornforth | "...enzimlerle katalizlenen tepkimelerin stereokimyası üzerine çalışması için..." [76] | ||
| Vladimir Prelog | "...organik molekül ve reaksiyonların stereokimyası alanındaki araştırmaları için..." [76] | |||
| 1976 | William Lipscomb | "...boranların yapısı üzerine çalışmaları için..." [77] | ||
| 1977 | Ilya Prigogine | "...denge dışı termodinamik konusuna katkıları için..." [78] | ||
| 1978 | Peter D. Mitchell | "...kemiozmotik kuramın formüllerini bulduğu için..." [79] | ||
| 1979 | Herbert C. Brown | "...sırasıyla, bor ve fosfor içeren bileşiklerin organik sentez reaktifleri olarak kullanımlarını geliştirmeleri için..."[80] | ||
| Georg Wittig | ||||
| 1980 | Paul Berg | "...nükleik asitlerin, özellikle de rekombinant DNA'nın biyokimyası üzerine temel çalışmaları için..." [81] | ||
| Walter Gilbert | "...nükleik asitlerdeki baz dizilerinin belirlenmesiyle ilgili katkıları için..." [81] | |||
| Frederick Sanger | ||||
| 1981 | Kenichi Fukui | "...kimyasal tepkimelerin davranışını ilgilendiren kuramları için..." [82] | ||
| Roald Hoffmann | ||||
| 1982 | Aaron Klug | "...kristalografik elektron mikroskopisini geliştirmesi ve biyolojik önemi olan nükleik asit-protein komplekslerinin yapılarını aydınlatışı için..." [83] | ||
| 1983 | Henry Taube | "...elektron aktarım tepkimelerinin işleyişi üzerine çalışması için..." [84] | ||
| 1984 | Robert Bruce Merrifield | "...katı bir matris üzerinde kimyasal senteze yönelik yöntem geliştirmesi için..." [85] | ||
| 1985 | Herbert A. Hauptman | "...kristal yapılarının belirlenmesine yönelik doğrudan yöntemler geliştirmedeki başarıları için..." [86] | ||
| Jerome Karle | ||||
| 1986 | Dudley R. Herschbach | "...temel kimyasal süreçlerin dinamiğini ilgilendiren katkıları için..." [87] | ||
| Yuan T. Lee | ||||
| John C. Polanyi | ||||
| 1987 | Donald J. Cram | "...yapıya özgü etkileşimi yüksek seçicilik gösteren moleküller geliştirme ve kullanmaları için..." [88] | ||
| Jean-Marie Lehn | ||||
| Charles J. Pedersen | ||||
| 1988 | Johann Deisenhofer | "...bir fotosentetik tepkime merkezinin üç boyutlu yapısını belirlemeleri için..." [89] | ||
| Robert Huber | ||||
| Hartmut Michel | ||||
| 1989 | Sidney Altman | "...RNA'nın katalitik özelliklerini keşifleri için..." [90] | ||
| Thomas Cech | ||||
| 1990 | Elias James Corey | "...organik sentez kuramı ve metodolojisini geliştirdiği için..." [91] | ||
| 1991 | Richard R. Ernst | "...yüksek çözünürlüklü nükleer manyetik rezonans (NMR) spektroskopsinin geliştirilmesine katkıları için..." [92] | ||
| 1992 | Rudolph A. Marcus | "...kimyasal sistemlerde elektron aktarım tepkimleri kuramına katkıları için..." [93] | ||
| 1993 | Kary Mullis | "...DNA tabanlı kimya üzerine yöntemler geliştirilmesine yaptığı katkılar için..." [94] | ||
| Michael Smith | ||||
| 1994 | George A. Olah | "Karbokatyon kimyasına katkıları için" [95] | ||
| 1995 | Paul J. Crutzen | "Atmosfer kimyası, özellikle ozon incelmesi ve formasyonu ile ilgili çalışmaları için" [96] | ||
| Mario J. Molina | ||||
| F. Sherwood Rowland | ||||
| 1996 | Robert F. Curl, Jr. | "Fullerenleri keşfettikleri için" [97] | ||
| Harold W. Kroto | ||||
| Richard E. Smalley | ||||
| 1997 | Paul D. Boyer | "Adenozin trifosfat (ATP) sentezini sağlayan enzimsel mekanizmayı aydınlatıkları için" [98] | ||
| John E. Walker | ||||
| Jens C. Skou | "Bir iyon taşıyıcı enzim olan Na+, K+ -ATPazın keşfi için" [98] | |||
| 1998 | Walter Kohn | "Yoğunluk fonksiyonel kuramını geliştirdiği için" [99] | ||
| John A. Pople | "Kuantum kimyasında sayısal metodlar geliştirdiği için" [99] | |||
| 1999 | Ahmed H. Zewail | "Femtosaniye spektroskopi kullanarak kimyasal tepkimelerin geçiş durumları üzerine çalışmaları için" [100] | ||
| 2000 | Alan J. Heeger | "İletken polimerlerin geliştirilmesi ve keşfi için" [101] | ||
| Alan G. MacDiarmid | ||||
| Hideki Shirakawa | ||||
| 2001 | William S. Knowles | "Kiral olarak katalizlenen hidrojenasyon tepkimeleri üzerine çalışmaları için" [102] | ||
| Ryoji Noyori | ||||
| K. Barry Sharpless | "Kiral olarak katalizlenen oksidasyon tepkimeleri üzerine çalışması için" [102] | |||
| 2002 | John B. Fenn | "Biyolojik makromoleküllerin tanımlanması ve yapılarının analizi için metodlar geliştirmeleri için [...] biyolojik makromoleküllerin kütle spektrometrik analizi için soft desorpsiyon iyonizasyon metodlarını geliştirdikleri için"[103] | ||
| Koichi Tanaka | ||||
| Kurt Wüthrich | "Biyolojik makromoleküllerin tanımlanması ve yapılarının analizi için metodlar geliştirmeleri için [...] çözeltidekibiyolojik makromoleküllerinin üç-boyutlu yapılarının belirlenmesi için nükleer manyetik rezonans spektroskopisinigeliştirdiği için" [103] | |||
| 2003 | Peter Agre | "Hücre zarındaki kanallar ile ilgili keşifler için [...] su kanallarının keşfi için" [104] | ||
| Roderick MacKinnon | "Hücre zarındaki kanallar ile ilgili keşifler için [...] iyon kanallarının yapısal ve mekanik çalışması için" [104] | |||
| 2004 | Aaron Ciechanover | "Ubikuitin-aracılı protein yıkımının keşfi için" [105] | ||
| Avram Hershko | ||||
| Irwin Rose | ||||
| 2005 | Yves Chauvin | "Organik sentezde metatez metodunun geliştirilmesi için" [106] | ||
| Robert H. Grubbs | ||||
| Richard R. Schrock | ||||
| 2006 | Roger D. Kornberg | "Ökaryotik transkripsiyonun moleküler temelleri üzerine çalışmaları için" [107] | ||
| 2007 | Gerhard Ertl | "Katı yüzeylerdeki kimyasal süreçler üzerine çalışmaları için" [108] | ||
| 2008 | Osamu Shimomura | "Yeşil floresan proteininin (GFP) geliştirilmesi ve keşfi için"[109] | ||
| Martin Chalfie | ||||
| Roger Y. Tsien | ||||
| 2009 | Venkatraman Ramakrishnan | "ribozomların fonksiyon ve yapıları" [110] | ||
| Thomas A. Steitz | ||||
| Ada E. Yonath | ||||
| 2010 | Richard F. Heck | "organik sentez reaksiyonlarında palladyum-katalize çapraz bağlantıları keşifleri için" [111] | ||
| Ei-ichi Negishi | ||||
| Akira Suzuki | ||||
| 2011 | Dan Shechtman | "quasikristalleri keşfi için..." [112] | ||
| 2012 | Robert Lefkowitz | "...G-proteinine bağlı reseptörler konusunda ki katkıları için..." [113] | ||
| Brian Kobilka | ||||
| 2013 | Martin Karplus | "...Karmaşık kimyasal sistemler için ölçek bazlı modellerin geliştirilmesi için..." [114] | ||
| Michael Levitt | ||||
| Arieh Warshel | ||||



Hiç yorum yok:
Yorum Gönder